Büyümek istiyorsun
Sabret yavrucağım.
Büyüsün yüreğin de
Yerinde saysın benliğin
Ve hep çocuk kalsın bir yanın.
Sevgi, merhamet dolusun
İnsansın sen yavrucağım
Ve hep doğduğun üzere kalasın.
İnsan insanın kurdu derler.
Sen olmayasın.
Hep kucağıma ilk aldığım o masum olasın.
Üzecekler seni yavrucağım
Hep kırılsa da kalbin
Sakın ola üzenlerden olmayasın.
İnanma her öğretilene
İnsan geldin zaten
Geldiğin üzere eresin menzile.
Ezelden gelen değişmez ebede
Yırt at ahir insanlık masallarını
Dinle yavrum yalnızca sol yanını.
Yüreğinle gelen emanettir nesline
Varoluş nedenini unutmayasın
Beyhude beden taşıyanlardan olmayasın.
Kayıt Tarihi : 13.10.2018 11:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Günergök](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/13/yavrucagim-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!