Sanki çocuk gibiyim,ıslah evindeyim
Hayatı kolay kolay,bulmuşcasna
Sanki dünya benim,içinde şahinim
Yere konar konmazcasına...
Süzüldüğüm,av sanki benim
Ayaklarım,yere değer değmezcesine,
Sanki beni,bırakır bırakmazcasına,
Süzüldüm yükseklerde şahin gibiydim
Kılı kırk,yararcasına...
Taki,süzüldüm yavru vatana,,
Sanki kapana kapana koparcasına..
Dört tarafı deniz bilmeyen cennet,
Denizin ortasında,bir cehennem,
Şahin gibi,süzüldüm sanki cennette,
Ayağım değdiği an,sanki cehennem...
Demirden bir kafes saray ortasında
Kayıt Tarihi : 27.4.2012 22:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kıbrıta yüzonbeşğün mahkumiyetimin ilk ğünüydü birğün karantina kovuşa ilk adımımı atışım ve bana biroda ğösterdiler bende ilk ğözüme takılan tek kişilik koğuşun camının olmamasıydı koğuşu ğösteren cocuka dedimki camıda yokmuş dayı bura oteldeyil demesi bana dokundu cocuada laf söylenmedini ve mahkumun mahkum oldunu yaş farkının olmadı sadece yatarının kıdem almasını sağladını ğördüm sanki cocuk ğibiyim ıslah evindeyim hayatı kolay kolay bulmuşcasına diye diye başladım nerden nereye düştümü ğördüm tüm mahkümların suclu olmadanda yata bileceyini ğördüm
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!