Yavru Kuş Şiiri - Yaşar Akbaş

Kanadı kırılmış kuş misali
O kadar yalnızsın ki
O kadar korkak
O kadar ürkek
Hişt desen kaçacak
Hişt desen uçacak

Yavru kuş
Bir dalın var mı konacak?
Bir yuvan var mı ısınacak?
Bir sahibin var mı seni arıyacak?
Öyle mahsun duruşun var ki,
Ya sahipsizsin,yada kimsesiz,
Yoksa öyle durmazdın.sessiz, sessiz..

Annemisin yoksa?
O çelimsiz,sıska vucudunla.
Nasıl karşı koyarsın,
Hayatın zorluğuna.
El kadar yavrusun daha.
Korkarım yem olursun.
Akbaba,çaylak sofralarına

Bir annen olsa bakardı
Bir annen olsa arardı
Yavrummmmmm
Yavrummmmmmm diye ağlardı...

Açda kalmazdın açıkda
Yemez yedirir,
Giymez giydirirdi.
Boş kalmazdı kursağın,
Duymazdın iniltisini,
Karın, kışın,fırtınanın.

Hayatın zalimliğini hissetmezdin teninde
Kuru ayazın rüzgarı,dönerdi meltem esintisine
Fırtınalar dinerdi,sevgilerin selinde
Fırtınalar dinerdi,anneler yüreğinde.

Çocuk kalmak varmış,
Yavru kuş çocuk.
Büyüsün dediler,
Büyüdük,dert ve sıkıntılarla birlikte
Bilemedik ki,
Hayat da zalimleşirmiş,
Her dogan yeni günle.
Kimsede uzatmazmış elini,yüreğini
Darda kaldığın anda,
Kalırmışın tek başına.

Oysa ne güzel
Yaşayıp gidiyorduk
Göklerde uçuyorduk
Mutluda oluyorduk.
Baba ocağında,
Ana kucağında