Kalbim Köpeğin Şiiri - Kadir Ünlü

KALBİM KÖPEĞİN
Memleket gibi,
Acı çökelekli yufka ekmek arası,dürüm gibi,
Arası yeşil soğanlı,aşkla bakışın!
İyi ki,durmadan rastladım sana,
Attım kucağına,inatla çırpınan yorgun kalbimi,
Sığındı,sıcağına,bir köpek yavrusu gibi,
O yavru ki,hırpalandı,aç bırakıldı,hatta kamçılandı,
Esirdi sanki hoyrat yaban ellerde,
O insanlık,dostluk bekledi,onlar bekçilik öğretmek istedi,
Uyuma, uyuma,Havla,
Hırsız dadanmasın eve barka,Pis köpek;
Garibim sinleyip durdu eşikte,
Buldu bir yolunu,attı kendini sokağa, nefes nefese,
Düşmüştü,aç ve bitap,iyi ki rastladı sana,
İyi ki baktın gözlerine,
Ve gördü,kirli üstünü başını,Pırlanta kalbini,
Sığındı İnsanlığına,yırtık paltonun sıcağına,
artık kalbim,senin köpeğin,sar kucağına,
Uyusun ürkek gözleri,dinlensin yorgun kemikleri,
Kesmişken umudu,insanlıktan,aşktan,
Vermeden son nefesini,
Sevgiye insanlığa güvensin,çözülsün buzu,
Çok,çok yorgun,bu minik yavrusu...