Kedi Yavrusu Şiiri - Mustafa Kılıç

Minik bir yavru kedi
Sokağa bırakılmış,
Aç kalmış günler boyu,
Üşümüş donakalmış.

Patileri simsiyah,
Kar gibi beyaz başlı.
Tüyleri siyah - beyaz,
Doğuştan Beşiktaşlı.

Hem korkmuş hem üşümüş,
Titreyip miyavlıyor.
Sıkışmış bir köşeye
Bebek gibi ağlıyor.

Onun yanına varıp,
Gel pisi pisi dedim.
Geldi hemen yanıma,
Almak için eğildim.

Avuçlarıma aldım.
Mırlamaya başladı.
Nefesimle ısıttım.
Gözlerini kapadı.

Onu eve götürdüm
Süt verdim içsin diye,
Çok acıkmış yavrucak,
Bu en güzel hediye.

Bir kaç kaşık süt içti
Tekrar uykuya daldı
Belli ki çok yorulmuş
Öylece kalakaldı.

Kedime bir ev yaptım
Bahçemin köşesine
Kedim tekrar kavuştu
O eski neşesine.

Kedim şimdi büyüdü,
Hem de çok mutlu oldu.
Tıpkı kendisi gibi,
Bir de arkadaş buldu.