Bir kasım akşamı hava yağmurlu
Islak yalnızlıklar sisli ve buğulu
Sokağa atılmış bir kedi yavrusu
Sığınacak bir yuva arar duygulu
Bu sevimli yavru neden sürgündü
Sokaklar yanlızlık kapıları sürgülü
Sessizlik yavru bir çığlıkla bölündü
Kimsesiz yalınayak ıslak bir gündü
Kayıt Tarihi : 12.12.2014 15:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Ben bir kedi sever olarak nasıl kaçırmışım bu şiiri.... fark edince çok üzüldüm...
Şans doğuştan gelen bir etki yaşamda.... varsa var... yoksa aramakla bulunmuyor.... İnsan dışındaki canlılar için de geçerli bu...
Bizimkiler kalorifer üzerinde peluşlarda yatarken, yediği önünde yemediği paketinde (!) beklerken, sevgi şımarığı gibi kucaklarda yaşarken, araba kaputunda yaşama savaşı veren, farlarla sersemleşen ve mekanik hıza yenilen 'can'larla dolu caddeler....
Kabul edelim ki 'kast sistemi' evcillerde de var... :))
Hem onlar da 'canlı'.... Neden olmasın ki'.....
Sosyal devletlerin güçlü olduğu toplumlarda yazılamayacak şiirlerden bir ... toplumumuzun dokusunu ne kadar güzel yansıtmış...
Kutlarım..... Saygılarımla....
Günlük yaşantıda olsun, şiirde olsun.
Neden bilmem gözümün önüne siyah beyaz tüyleri olan miniş bir kedi geldi.
Gözlerini gözlerime dikmiş.
Gözleri gözlerimden de öte yüreğime değmiş.
Bizlere ait bir utanç sebebiyle eğer ben bir şiir okuyunca, boynumu büküyorsam, demek ki kaleminiz, kağıt ile buluştuğunda, doğru bir şey yapmış demektir.
Bana da takdirlerimi sunmak düşer.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)