Yıldızmış kurşununu bekleyen yavru ceylan,
Geceler örülünce bu ormanda seslerle,
Yıldızmış hayalimin ormanında kaybolan…
Yavru ceylan, gündüze duvağınla ilerle!
Örtünce geceleri gündüze yanan hasret,
Tenine düşer kurşun sıcaklığı; tan olur…
Süzülür yavru ceylan, süzülür sona hicret;
Ortalık aydınlanır, kurşun taze kan olur…
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 09:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Bahçekapılı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/27/yavru-ceylan-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!