Uzayan geceler varmaz sabaha
Sürükler bahtımı çıkmaz yollara
Her nereye baksam karadan kara
Yavaşça ölürüm her yokluğunda
Hatıran kurulur geçer karşıma
O eski günleri yaşatır bana
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yüreğinize sağlık şiirinizdeki emeğinizi kutlarım duygu ve düşüncelerinizi yüreğinizi ve yürek sesinizi yansıtan kaleminizi candan kutlarım.Saygı ve sevgilerimle.
insan umudunun söndüğü, buza döndüğü mevsiminden çıkabilmesi için illaki sevgilinin yarasından öpmesi gerekir... Her yokluk hançerken bu mümkün olur mu bilmiyorum ama şiir ölü umutlar toprağında can çekişiyor...
harikaydı...
saygılar...
Umudu tükenmişse, yavaşça ölür umudu aşılayan o hisler, anlamlı ve güzeldi şiir canı gönülden kutlarım saygılar...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta