Yavaşça Şiiri - Necati Keçeli

Perdeler kapanıp güneş batınca
Hayalin karşıma çıkar yavaşça
Yalnızlık gönlüme hüzün katınca
Ellerim başımı sıkar yavaşça

Gönlümün yarası tomurcuk verir
Gözlerim duvarda resmini görür
Dökülür yaşlar da yüreğim erir
Sinirler ayağa kalkar yavaşça

Saatler geçmez düşünürken seni
Söz geçmez gönül’e sıkar bedeni
Hasret benliğimden alırda beni
Gönlüme hazanlar çöker yavaşça

Uykular mayayı tutmaz gözümde
Bakışlar bin parça olur yüzümde
Yanıp durur iken gönül közünde
Gözüm yollarına bakar yavaşça

Gördüğüm rüyada sen yoksan eğer
Ne kıymeti olur, nede bir değer
Sensiz yaşamak bir ölümmüş meğer
Bu can bedenimden çıkar yavaşça

Şafaklar atıp da horozlar ötmez
Hasretin çöktü mü bağrımdan gitmez
Ne deyip ne yazsam asla kar etmez
Necati bu derdi çeker yavaşça

Necati KEÇELİ
İZMİR 11.08.2015