Yavaş Yürüyenden Şiiri - Seba Uğurtan

Ürkmeli;
Yavaş konuşandan da,
Yavaş yürüyenden de,
Yavaş anlayandan da,
Karanlık gülenden,
Karanlık getirenden de,
Ürkmeli insan.

Ürkmeli;
Yavaş gelen kara buluttan,
Işığı karartanlardan,
Aydınlığı karanlık sanandan,
Görmeğe dayanamadıklarından mı?
Yalanla yaşadıklarından mı?
Neden bilmem gömer başını kuma insan.

Ürkmeli;
Duyulmalı; sesin tehlikesi.
Felakete alışmadan görmeli.
Gelmeden dur demeli
Ezilmeden sezilmeli.
Ne yapmalıda;
Bu yanlışa bir dur demeli.

Ürkmeli;
Yalanına inanandan
Görüp görmeyenden
Gönülleri sağır olanlardan,
Yanlışı doğru sanandan
Kazdığı kuyuya düşeceğini anlamayandan
Ürkmeli insan.