Yavaş Yavaş Delirdim Şiiri - Ali Lidar

Benim üstüm başım görünmez tozlarla kaplı
Toplu konut sıkıntısı lojman deliliği tavanımızdaki çatlak
İntihar eden komşumuz annemin basma perdeleri
Alınmadığım oyunlar alamadığım oyuncaklar
Sabaha karşı biten sigara sürekli ağlayan annem
Hepsi anlıyor musun hepsi birden hepsi
Yavaş yavaş böyle oldum ben kimse farkıma varmadı.

Sırf günlerden pazar diye ağlayabilirim biliyor musun?
Sırf seni göremeyeceğim için kapıları çivileyebilirim
Oysa dışarda dünya var piknikler sabah kahvaltıları
Akıp giden bir telaş var ve ah sen neresindesin?
Birdenbire kaybetmedim seni yavaş yavaş oldu biliyorsun
Birdenbire delirmedim ben yavaş yavaş oldu her şey

Ben bunun üstesinden kendi başıma gelemem
Aniden delirmedim ki farkımdaydım an be an
Ben orada seni değil kendimi ittim aslında
Ben orda sana değil kendime bağırdım esasen
İnsanlar bakıyordu hepsinin aklı başında
Bir tek ben delirmiştim kimse farkında değildi
Ben farkımdaydım kendimin aklımı göğe salmıştım