Yavaş Yavaş Delirdim Şiiri - Yavuz Yavru ...

Bir not düştü hayatın anlamsızlığına
'Yavaş yavaş delirdim,kimse bunu farketmedi'
Suskun bir kelebek çarptı boğazın sularına
Ertesi gün gazetelerde -gülen- eski yüzü ile
Neydi dostlarının anlayamadığı
Anlatamadığı ne vardı
Tabutuna sarılı duran ihtiyar babasına
*
'Yavaş yavaş delirdim,kimse bunu farketmedi'
Solgun bir yaprak düştü boğazın sularına
Tam da bahara çalarken gözleri
Avunacağı bir sevda vakti
Ağlatarak bir yalnız kenti
Anlatamadıklarıyla veda etti.
*
Bu şehrin insanına nisyan vurduğu zaman
Korkar oldu insandan insan
Şu körolası yalnızlık hortluyor ya!
Azgın sularda boğuluyor insanca her isyan.
*
'Yavaş yavaş delirdim,kimse bunu farketmedi'
Haber saatlerinde unuttuk gülmeyi
Yürekleri kinli,elleri kirli,dişleri sivri
Gözleri korkulu heber spikerleri
Parkta,durakta,sokakta
Ürküttüler masum kelebekleri
*
'Ne yaptın kızım! 'feryadında bir baba
İzi bile kalmıyor çığlıkların
Sonraki sabahlarda
Yavaş yavaş deliriyorum haberin ola!

YAVUZ YAVRUTÜRK