Yavaş yavaş azalıyor insan
Geçe geçe içinden zamanın,
Bir varmış bir yokmuş diye anlatılan
Masallar gibi bazen…
Kendini ararken yıllarca
Bitmeyen yollarda,
Varmak değil
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Değerli şair!
Şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta