Çırpınışlarımız, şikayet edip isyan edişimiz, yetmeyince sessiz çığlıkları içimize gömüşümüzden sonra anlıyoruz
Aslında kimseyle alıp veremediğimiz birşey yok tüm derdimiz kendimizle
Kendimizi ikna edemeyişimizle
Yanlışa, hataya bile bile yürümemizle ilgili.
Sonrası
Yavaş yavaş azalıyor insan zamanla
Binbir zorluk ve fedekarlıkla
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Amin kıymetli kardeşim. Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Ne yazık ki, insan en büyük zulmü kendine ediyor ve bunu da bir meziyet addediyor Orhan bey. Onun için atalarımız: "KENDİ KENDİNE ETTİĞİN ADEM, BİR ARAYA TOPLANSA YAPAMAZ ALEM." demişler.
Rabbim bizleri bencillikten ve dine uymaz tüm yanlış davranışlardan muhafaza etsin amin!
Amin kıymetli kardeşim. Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta