Yavaş Yavaş Azalıyor İnsan

Çırpınışlarımız, şikayet edip isyan edişimiz, yetmeyince sessiz çığlıkları içimize gömüşümüzden sonra anlıyoruz
Aslında kimseyle alıp veremediğimiz birşey yok tüm derdimiz kendimizle
Kendimizi ikna edemeyişimizle
Yanlışa, hataya bile bile yürümemizle ilgili.
Sonrası
Yavaş yavaş azalıyor insan zamanla
Binbir zorluk ve fedekarlıkla
İlmek ilmek dokuduğumuz insani değer ve özverimiz
Vefasızlığın yorgun kanatları altında solup gidiyor
Etrafımıza korku ve kırılganlıktan duvarlar örüyoruz bu defa bir daha yerlere dökülüp saçılmamak için..