Yavaş yavaş Şiiri - Yaşar Kılıç

Kader, talih,bahtın sana gülmezse
İner üzerine kış yavaş yavaş.
Çok sevdiğin gider, geri gelmezse
Gelir gözlerine yaş yavaş yavaş.

Öksüzün yetımın gözü buğlanır
Elleri koynunda kalır bağlanır
Akar gözün yaşı seli çağlanır
Düşer kirpiğine kaş yavaş yavaş

Hasret çekenlerın yüzü soluktur
Fakir fukaranın derdi yokluktur
Kimsesiz garibin bağrı yanıktır
Bağlar bir yanına taş yavaş yavaş.

Bir ağaç misali kardeşle bacı
El kızı el oğlu eder yabancı
Güve gibi içten yiyer ağacı
Büker boyun ile baş yavaş yavaş.

Ben Yaşar'ım kem talihi çağırdım
Acıyla uyandım, yandım bağırdım
Ulan felek, sana türkü çığırdım
Bırak şu yakamı, düş yavaş yavaş.

Parçalı Bulutlu Şiirler