Yavaş Yavaş Şiiri - Harun Yıldırım 6

Sonbahar yaz gidiyor yavaş yavaş, Önün de bir zemheri koca bir kiş! Koca çinar göçüyor yavaş yavaş, Hicran dolu mahsun duran son bakiş! Akşam güneşi battı  yavaş yavaş, Gecede bir ay bir kuyruklu yildiz!    yeni bir gün doguyor yavas yavaş! Bu sabah hüzünlüyüm yine yalniz! Can bedende gidiyor  yavaş yavaş, Ayaklarim  taşimiyor bak artik! dumanim sönüyor yavaş yavaş, islerim duvarda kalacak artik! Dostlara veda ettim  birer birer Ayrilik günü bugün yavaş yavaş! Öpüp de helalleştim teker teker, Yollar hanlar bana  gözüktü artik! Kara toprak çagiriyor yavaş yavaş, Damarlarimdan kan çekiliyor artik! Yollun sonuna geldim  ,yavaş yavaş! Toprak haykirir yüzüme bıkıp! Kabir yat diye haykiriyor artik! Harun yildirim