gönül treni duraktan çekipte gitti
ayrılığa alıştım yavaş yavaş
bir mazi böylece çabuçak bitti
maziyi siliyorum yavaş yavaş
ümidim karıştı göz yaşıma
ne dertler açtın sen başıma
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta