gönül treni duraktan çekipte gitti
ayrılığa alıştım yavaş yavaş
bir mazi böylece çabuçak bitti
maziyi siliyorum yavaş yavaş
ümidim karıştı göz yaşıma
ne dertler açtın sen başıma
adım yazılaçak mezar taşıma
sona yaklaşıyorum yavaş yavaş
buğünü yaşadım yarınım meçhul
bu dertleri kaldıramaz her kul
sevği neredeyse sen ara bul
ömür tükeniyor yavaş yavaş
Kayıt Tarihi : 17.12.2013 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!