Yavaş Yavaş Şiiri - Neslihan Öksüz

YAVAŞ YAVAŞ

Cümle âşıkların yandığı bu âteş ile,
Yüreklerdeki yangının âhı bu yaş ile,
Verilen sözlerdeki bilinmez telâş ile,
Tutan ellerim tutmaz oluyor yavaş yavaş.

Ağlayan gözlerin bitmeyen feryâtlarından,
Yürünen yolların sonsuz uçurumlarından,
Kapanan kapıların ardındaki âhlardan,
Gören gözlerim görmez oluyor yavaş yavaş.

Suya kanmış toprak bağrındaki yangın ile,
Oda yanmış pervâne özündeki deryâ ile,
Cümle cümle mahlûkât içindeki aşk ile,
Dönen dillerim dönmez oluyor yavaş yavaş.

Yüreğim kurtulup o simsiyah yalnızlıktan,
Kucak açıyor sıyrılıp bu karanlıklardan,
Uyanılmayan bir uykunun rüyâlarından,
Ayaklarım toprağa basıyor yavaş yavaş.