Savruldu rüzgârda düşen yaprağım
Eridi kalmadı kar yavaş, yavaş
Susuz çöller gibi taşım toprağım
Dinle bak derdimi sor yavaş, yavaş
Dolaştım dağ bayır yaslandım yere
Sel gibi akıyor yolum mahşere
Korkarım boş geçen sensiz günlere
Ak göğsün üstüne sar yavaş, yavaş
Her yıldan bir sitem bir yara aldım
Bittim ben tükendim yoruldum kaldım
Şiirlerde yazdım bir haber saldım
Toprağa kazmayı vur yavaş, yavaş
Kurudu yaprağım döküldü daldan
Hal hatır bilmeyen ne bilir hâldan
Şu sonsuz ufuktan var'ı yaradan
Anlayıp yazacak var yavaş, yavaş
Ne güneş var artık ne duman ne yel
Dünkü dost bildiğim bugün birer el
Sözlerim dillerde sazlardaki tel
Söyleyip yazmaya var yavaş, yavaş
Sitemkâr Âlim der gezdim dolaştım
Varmadan menzile kırka ulaştım
Topraktan Halk olup toza bulaştım
Çatlayıp döküldü nar yavaş, yavaş
03.07.2003 PERŞEMBE
Bekir AlimKayıt Tarihi : 6.7.2007 21:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!