Yavaş Yavaş Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Seccâdem eskidi başım koymaktan
Çekildi damardan kan yavaş yavaş
Kelâmı unuttum adın saymaktan
Ey habîb, beni de an yavaş yavaş

Kırıldı, bir mızrap kaldı sazımdan
Duyulur çığlığı her bir sözümden
Dünyânın tüm mülkü düştü gözümden
Kaybolur bağ, bahçe, han yavaş yavaş

Bahârım zifîri, kışım alalı
Unuttum hâlimi eşli balalı
Ben kendi içimde Hakk'sız kalalı
Eridi izzet ve şan yavaş yavaş

Gidenden yol umar kalanlar bunca
Yalanla haşrolup lâfzı yutunca
Gerçeği mânâya uzak tutunca
Ayrılır bedenden can yavaş yavaş

Ayhan'ım git dense nâra giderim
Ömrümün uğruna yemîn ederim
Unuttu rüzgârı kavrulan derim
Biraz da sen dostum yan yavaş yavaş

(Cizre/Şırnak 22.04.2006)