Yavaş Yavaş Şiiri - Hüseyin Özçelik

Badem gözlerin yaşardığında
Akar kirpiğinden sel yavaş yavaş
Ah uzar da uzar gönül dağında
Laleler boyun büker bel yavaş yavaş

Eğdi ya boyun zaman hüzünde
Damlalar dökülür yaşlar gözünde
Sevdayı anlatıyor titrek sözünde
Üşümüş merakla el yavaş yavaş

Tanırım dönsen de çekip gitmeni
Efkârım yoruyor ben bende beni
Kuş sesleri beraber bak seher yeli
Taa yüreğimde sin sen yavaş yavaş

Üşümüş kuşlar ben gibi gurbette garip
Yamaçlar birşeyler der sanki acayip
Hasreti babamın içime sarıp
En derin gam yükü ten yavaş yavaş

Lakin bakarken sır doldu bugün
Şairin dilinden dökülür gün gün
Çığlık atın dağlar katıksız öğün
Bakınca pencereden sen yavaş yavaş