Yavaş Yavaş Şiiri - Araftan Sesler

Göz açıp yumunca geçti bir ömür
Zaman pek hızlıca ben yavaş yavaş
Diyecek sözümüz kalmadı zahir
Sesimiz çıkmıyor ün yavaş yavaş

Çocukluk, gençlik hatıra kat kat
Zihnimiz duruydu zamana inat
İstersen fasıla vermeden anlat
Silinip gidiyor dün yavaş yavaş

Simsiyah saçların karlar gibi ak
Nereye bu gidiş nerde son durak
Mahzun olma ufkun ötesine bak
Gurupta batıyor gün yavaş yavaş

Gençlik bir ateşti yanıp da yaktın
Kanın pek deliydi yokuşa aktın
Bir lahza durup da haline baktın
Şimdi damarında kan yavaş yavaş

Nefesin sayılı sözün tükenir
Işığı azalır gözün tükenir
Aynaya doymayan yüzün tükenir
Solar bedeninde ten yavaş yavaş

Fanisin alemde kim baki kalır
Yalancı dünyada kim huzur bulur
Melekü'l-mevt gelir ruhunu alır
Kafesten çekilir can yavaş yavaş