Stres öldürür insanı yavaş yavaş
İçten içe zehirler beynini, kafan karışır
Ölüm korkusuyla yaşamaktansa ölmeyi yeğler bazıları
Oysa stres ölmemek için vardır
Sevmek öldürür insanı yavaş yavaş
İçten içe zehirler yüreği, kana karışır
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta