Yavaş Yavaş Şiiri - Abdullah Gençay

Artık hissediyorum
Çürüyorum, her yandan
Yerçekimine yenildi bedenim
Batıyorum!
Yavaş yavaş

Dışarıdan, dolu görünen
İçi azar azar boşalan
Bir balon misali!
Sönüyorum!
Yavaş yavaş

Bedenin çaresizliğine
Ruhta, kayıtsız değil
O da girdi bir, labirente
Kayboluyor!
Yavaş yavaş

Bu gidişle yakındır
Toprak altına atılışım
İnşallah, arkamdan derler!
'İyi bilirdik' gömün!
Yavaş Yavaş