Yine yalnız kaldım içim
Hüzün doldu yavaş yavaş
Yüreğimi gam ne biçim
Delip gitti yavaş yavaş
Bahçemdeki yeşil dallar
Hazan geldi diye ağlar
Her birini rüzgar sallar
Kırıp gitti yavaş yavaş
Koklan mayan çiçeklerle
Balsız kalmış peteklerle
Boşa giden dileklerle
Ömür bitti yavaş yavaş
Ne yaz ne kış nede bahar
Görmedim ben içim yanar
Yıllarımı bu sonbahar
Mekan tuttu yavaş tavaş
Kara bahtım bu günlere
Attı beni göre göre
Ömür dediğimiz sürer
Dolup gitti yavaş yavaş
Kayıt Tarihi : 31.7.2016 13:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Şam](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/31/yavas-yavas-117.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!