Yavaş. Şiiri - Fehmi Tazegül

Beni mecnun eder bir kaşı keman.
Onunla yapıyorum her gün savaş.
Sevdim altmışı yaş geçtiği zaman.
Kaybolup gidiyor sır yavaş yavaş.

Kalplerde gönülde saraylar kurulur.
Boş geçiyor hayattan bıkan yorulur.
Sevdasını aşkını hep birden unutur.
Gönlündeki kilidini kır yavaş yavaş.

Eyer düşersen sen sevda peşine.
Kimseler karışmaz gönlünün işine.
Geçen günler gelir senin düşüne.
Yüzünü çevirir sana yavaş yavaş.

Fehmi.
Yaş geçtiğinde can artıyor derdin.
İşte tamam can sen murada erdin.
Seni seveni hep seyredip gördün.
Dünyan başına dar yavaş yavaş