bunun adı gönül orman değildir
dayanır zulmüne dağlatamazsın
bakışların bana derman değildir
ölmüş duyguları sağlatamazsın
gafilce sevdanın dalına kondum
yağ gibi eridim taş gibi dondum
onca mevsim sana sevgimi sundum
yüreğimi tekrar çağlatamazsın
senin günden güne artarken havan
başıma yıkıldı duvar ve tavan
çalışmıyor artık akreb yelkovan
dönmeyen bu çarkı yağlatamazsın
içine kapandı yanan arlarım
duraksız ve susuz yol kenarlarım
sayende kurudu göz pınarlarım
bu kalbi bir daha ağlatamazsın
bağrımın ateşi sönmedi yelde
serinleyemedim derede gölde
yüzdüğüm okyanus en derin halde
sen bu denizleri sığlatamazsın
yavan hikâyeden olmuyor destan
zihnim bir saniye kurtulmaz yastan
elvan cümbüşü de olsa bu bostan
zambaklara zakkum bağlatamazsın
Aydın der ki ihmal ettin ilgiyi
diline huy ettin vahşi yergiyi
savaş meydanında mağlub sevgiyi
bir sultan misali tuğlatamazsın
22. 04. 2021, Almanya.
Kayıt Tarihi : 27.8.2021 18:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!