Altındağ’da, şehrin ortasında
Bir kadın ağlar yatır başında...
Solgun elleriyle şükür duasını eder...
Mermerini okşar, toprağını karıştırır, yüreğini döker
Trafik polisi, dolmuşlar, yüksek binalar
Ve kornalı gürültüler
Gözlerinin önünden kaybolup gider...
Acısı yüzünden okunur
Yüreği kaynar, gözleri yağmur
Belikli acısı var
Oy anam oy bacım, nedir bu acın
Yoksa bir dileğin mi var
Geçerken yanı başından
Seyre kalırım karşı kaldırımdan
Durdum… Gökyüzüne baktım
Güneş, bulutların arasından dökülürken kadın ana üstüne
Huzur duasını gökte,
İpek mendil salınır gördüm
Acısının dumanı tüterken üstüme
Soğuk bulutlar dökülür gördüm.
Kimi kimseleri nerelerde kalmış
Bilmez miyim
bu koca şehir, yaşlıları alır atar
Nerde yaşlı ellerin semasını görsem
görsem, dayanamaz acırım
Dilek tut bacım...dilek tut... Seni anlamışım
Sende anamsın, biter inşallah gözyaşların
Dualarımı ben'de 'ellerine' kattım
Acısın salarken yatırın ruhundan
Vicdanım salınırken ruhumdan ruhuna
Hutbeler okunur, duyarım semadan
Dileğin tutsun, isterim Ulu Yaradan’dan…
(Ank 31 mart 2006)
Kayıt Tarihi : 17.5.2006 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!