Yatılı Okul Yolculukları

I
Kıvrılıp giden yollarda
sabah
bir güvercin saflığında
sıcacık
şakaklarımızdaki ter
yenilirken rüzgara
gözlerimiz deniz
aklımız
bizden ayrı kalanlarda
dokunamadan gideriz
o son ağlayışlarına

yolculuk uzun
otobüs değiştireceğiz
ankara iskitler garajında
reisoğlu kuyruklu chevroletinin
/otobüs koltuğundan
devrilirken uykularımız
çorumu geçince olacakmış
ilk yemek molamız

samsuna varınca
karadeniz
bakar bize
fındık dallarından
gülümser yeşilce
bazen dokunur bize
o hırçın dalgalar
nereden bakarsan bak
yakışır o denize

yemek molaları-mızı sorma
kimimizde bir muziplik
kimimizde yoksulluk
kendimizden başkasına
söylenmez
kalır bir köşede sessizce

II
rizede
yağmur bardaktan boşanırcasına
yağar
ayrılık ise
bir kanayan yaradır bizde
ayrılıklarımızdaki hüzün
çökünce dibe
okulda
zaman en güzel ilacımızdır
akşamlar arkadaşlarla birlik
erken olur
herkesin bir külü vardır
korunda ısınır
içimizdeki o gurbet
bazen bal olur

III
fakat bayramlar
çekilmez olur
içimizdeki hüzün söylenir durur

“gitmeyin bayramlarda arkadaşlar
biz kalanlar
güz oluyoruz
hiç sormuyorsunuz
neden birden akşam oluruz? ”

IV
o sularda nasıl çimdik?
o kumlarda nasıl uzandık?
hepimiz güneştik
ansızın gelen yağmura bile
kızmazdık
nasıl yağmurla yaşamayı barıştırdık
yolculuğumuzun sonunda
yalnızlığımızı
o taş binada kahkahalarımızla
ısındırırdık

V
gecelerimizi sormayın
denizlere ırmaktan yağarcasına
bir umut boşaltır
uykular gecikir
sabahına çoğalır
yorgun geceler uyanmaz
ne kadar çalsa zil

VI
sabah ilk teneffüste
karşı kız okulunun bahçesine
bakar kimimiz
sanki buğulu bir cam
yağmurda ıslanan çocuklar gibi
sessiz temiz

VII

öğretmenlerimiz
hüseyin bayraktar,hızır yılmaz
mehmet ali gökyer
mehmet kürşat, sait ve fevzi enderoğlu,
hasan altay, ibrahim suna,
ve bayram asım yılmaz

resim iş öğretmenini sormayın
öğretmenliğinin en yakışıklısı
neler vermedi ki
ondan öğrendik
denizin tüm renklerini
soyadı gibi gümüştü
bayıra yaptığı işlik
hep ünlendi durdu
ilk resim sergisini onda gördük
o onurumuz gururumuzdu