Anneciğim mektubumun kusuruna bakmayın
Sakın beni düşünüp sabahlamayın
Olmazsa eğer başka dert ortağın
Böyle yazılıyor lütfen anlayın
Anneciğim gecelerdir üşüyorum
Rüyamda hey sizi görüyorum
Tatlı bir anında uyanıyorum
Üstümü örtecek kimse yok anlıyorum
Anneciğim günlerdir hastayım
Ateşler içinde sizi sayıklamaktayım
Bir an hayal meyal hatırlamaktayım
Yavrum diye bağrına basacak yok anlamaktayım
Bir tatlı söze teselliye ihtiyacım var
Bir an sanki dile geliyor bu duvarlar
Mutluyum işte o zamanlar
Sonra anlıyorum etrafımı sarmış zehirli yılanlar
Ürküyorum insanlara yok güven
Korkuyorum insanca yok ümit veren
Ağlıyorum dostça yok teselli veren
Ha öldüm ha ölüyorum inana annem
Gayrı ben bu hasrete dayanamam
İnsanlardan korkuyorum inanamam
Evladın ne halde gel gör anam
Artık ben,ben buralarda yaşayamam
13.04.1994.
20:30 Revirde yatarken Nuray ÜLKER
Kayıt Tarihi : 28.6.2007 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1994 yılında yozgat sağlık meslek lisesinde okurken yazdığım bu şiiri buldum şimdi
Sevgilerimle.
selam ve saygılarımla kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (3)