Yatılı Hüzün Şiiri - Dilek Ağacı

Uzakta kalmak,

Uzaklarda olmak,

Denizler,

Arşınlar,

Okyanuslar kadar uzakta olmak...

Uzanamamak

Uzatamamak elini,

Mekan ve zamandan uzak olmak...

Oysa,koşmak isterdim sana,

Deli rüzgârlar gibi,

Arsız dalgalar gibi...

Koşmak isterdim sana

Terimde tenim boğulana kadar,

Nedense durdum..

İsanın çarmıhında çakılı,

Nemrudi bir ateşte yanarcasına,

Sabır taşlarını çatlatırcasına durdum

(Yatılı bir hüzne kaldım...)

Her şeyin bir başlangıcı birde sonu vardı..

Şimdi hikayenin neresindeyiz?

Başında mı,ortasında mı,sonunuda mı?

Neresindeyim ben,

Duanın,

Dileğin,

Yedi kat cehennemin...

Neresindeyim?

Yıldızın,

Güneşin,

Altınayın,

Zemherinin

Ayazın,

Ve de zamanın...