Yatak İstirahatinde

Hasret kalmıştım
Güneş ayaktayken yatmaya
Ondan sonra yatıp
Önce kalka kalka aylarca

Özledim, gerçekten özledim
Penceremdeki güneşle gözlerimi kapamayı
Derken bunlar geldi aklıma
Döktüm defterime yatağımda

Güneş penceremde ve
Kapanacak kapaklarım biraz sonra dünyaya
Bu kocaman dünyamda
Belki de sizleri görürüm rüyamda

Bir tüy bulutunun içinde
Kafam kaybolurken
Kızarmıştı artık güneş
Bu son dizeler yüzünden