Sormayın bana
Hiç bir şey sormayın
Kimsin, nerde doğdun
Yaş kaç, diye sormayın
Ben
Ben ölümün en ıslak nefesiyim
Anayurdum toprak
Ve öldüğüm yaşta, doğduğum kafesteyim
Korkunç şarkılar çalınıyor kulaklarıma
Düştükçe ruhumdan
Hayat tabanlarım çöktü
Zebaniler hamamında ateşteyim
Can kokulu kirlerim yanık
Sormayın, ne olur sormayın
Günah arısı üzerime üzerime gelip
En korkunç haliyle iğnesini vuruyor
Bedenim istiflenmiş
Bakışlarımsa karanlık
Sormayın nerde olduğumu
Sormayın
Cehennem kırmızısı
Cennet yeşili gezegendeyim
Yeterince yorgun ve dargınım
Vazgeçin benden
Ölümün soğuk yatağında çırılçıplağım
Nurcan Talay
19.03.2010
Kayıt Tarihi : 1.4.2011 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!