Yat kalk yat kalk... Şiiri - Talat Özgen

şu üç günlük ömrün
yok
ki
yarını,
yalnızlıklar
dolaşırlarken kalabalıklarda
kuyular dağlara mahkum
olmuş
nefes soluğun arka bahçesi
gibi...
yakmışım dünyanın
çırasını,
isi
mutluluğu kuytularında
saklı
esen rüzgarlar
asılmış bulutların gölgesine
göz yaşları ertesi
takmış ruhsuz canı peşine
peşinsiz yurt gibi,
gurbet eli mesafelere kalleş
sürgünlerin borozanlığını
yapıyor
yat kalk yat kalk
ömür bitmiş
sessizlik sensizliğe hakim,
taht kurmuş
kaygıların umudu kayıplarda
öpüyor zamanı
zamanda
onu,
bir döngünün çaresizliğinin çaresi
giderken güme..
tantamlar çalıyor sevgiliye
geleceksiz gelecek
atmış bacak bacak
üstüne
der gibi,
hem varım hem yokum
sen bak kendi
derdine,
dermansız dert
kuşların nefesinde.....

(Berlin,11.01.2014)