Ya kuş olmalı
İnsan,
Ya çocuk kalmalı
Azalarak.
Ölümlü bir kentte
Yaşamak,
Geceye susamaksa
Sokakları dağa açılan.
Kadın teni kokar
Hayat.
Gün iner insana
İnsana iner
Çoğaldıkça
Kediler.
Dünya,
Türkü türkü yara alır
Büyüterek,
Demir ve Çelik
Tınısını aşkla.
Kar biriktirir
Ateş,
Eritmek için
Taş yoğun zamanı.
Akşam, deniz
ve yaz;
Özlemdir işçilerin
Kalplerinde.
08.07.2013/10.35
Atakan KartaltepeKayıt Tarihi : 29.9.2013 10:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!