Yastık Altı Sevdalar

Günün hüzüne vurduğu zamanlar
Ortaya çıkar yastık altı sevdalar
Her gece aklımı kurcalar
Yumarım gözlerimi atarım elimi yastığımın altına
Tutarım tekrar hayatımı umutların ucunda
Çıkarır çıkarır yeniden seyrederim
Dalarım birden maziye
Tutulur nefesim inceden inceye
Vay be
Ne günlermiş derim
Takmışım koluma hatunların en güzelini
Dünya umrumda değil
Ayaklarım bir değil on karış havada
Ulaşırım sanki tekrar o eski sevdaya
Canlanır yüreğim aldırmam karanlığa
Keyiften elimi götürürüm suratıma
Sonra yavaş yavaş yukarılara
O da ne? ? ?
Ne olmuş bana
Elim takılır alnımdaki birkaç kırışığa
Bu ben miyim
Bu çizgiler nereden çıkmış ortaya
Alnımı kapatan saçlar nerde
Kim çalmış çaktırmadan gençliğimi
Derin bir off çekerim
Kendine gel oğlum derim
Var mı öyle bedava hayal kurmak
Önce şu aynaya bir bak
Sonra suratıma okkalı bir tokat
Vurur yüzüme tüm çıplaklığıyla
İşte budur hakikat
Haddini bil ve ört üstünü yat...