Yastık altı dişler ve gece yalnızlığımı ısıran düşler...
Öyle kuru soğuk var ki arayı açtığın mesafede,
Uzadı kış uykusu yüreğimde, beni ne uyandırır?
Sen ufkumu açtığından beri durmuyor kalemim.
Martıları sahneleyen mor ışıklar seni andırıyor.
Çünkü sağır sabahlara “seviyorum” diyemedim,
Başımdaki “sen” sürekli yırtılan yamalı sözcük,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta