Yastık Altı Düşler Şiiri - Berke Selman

‪Yastık altı dişler ve gece yalnızlığımı ısıran düşler...‬
‪Öyle kuru soğuk var ki arayı açtığın mesafede,‬
‪Uzadı kış uykusu yüreğimde, beni ne uyandırır?‬
‪Sen ufkumu açtığından beri durmuyor kalemim.‬
‪Martıları sahneleyen mor ışıklar seni andırıyor.‬
‪Çünkü sağır sabahlara “seviyorum” diyemedim,‬
‪Başımdaki “sen” sürekli yırtılan yamalı sözcük,‬
‪Bana verdiğin sözlerin dikişleri sökük...‬

‪Keşke ağaçtaki elma olsam,
Benden bir ısırık alırdın,‬ her karşılaştığımızda..
‪Sana verebileceklerim ne tatlı ne de acıdır,‬
‪Sağlık ve hastalık, kış ve baharla karışık.‬
‪Ölü taklidi yapan ağaçlar gibi pasiftir aşık,‬
‪Şiir ilaçlarıyla uyuyabiliyorum birer kaşık.‬
‪Gönlümü yaralayanlardan af diliyorum,‬
‪Yalnızlığım taburcu, sana gönlüm açık...‬

‪Bana gözyaşlarının ıslattığı yastığını gönder,‬
‪Onu göğsüme bastırayım, bana da bulaşsın keder.
‪Bana hayal kurduğun yastığını gönder,‬
‪Kabusların yüreğimden kaçıp defolsun.‬
‪Ve içine öyle sıkı bir masal dikeyim ki, ‬
‪Düzyazı mesafemizi şiir eylesin afsun.