Yastığın da, saç tokanı unutmuşsun
Ve yanın da, düşmüş bir tel saçın.
Yokluğun, istila etmiş her köşesini odanın.
Anılar da bir hüzün, birde resminde solgundu yüzün.
Yastığın da saç tokanı, yorganın da nefesini unutmuşsun.
Duvara gölgen yapışmış, savrulup gitmiş maziye özün.
Perdeye takılı kalmış, mahzun ve sitemli birkaç sözün.
Siyah saçların altında, sessiz sedasız, yaş dökmekte gözün.
Komedinde parmak izin, yastığın da saç tokan kalmış.
Vururken hayali suretin hiddeti, yansıman aynayı sarmış.
Halının üzerine düşen, bir tel saçın ve yanında ahın varmış.
Mazide ki kahkahaların yerini, hüznün matemi odayı sarmış.
Yastığın da saç tokanı unutmuşsun ve yanında hatıraların.
Derinden gelmekte, maziyi anlatan ve anılarda ki şarkıların.
Başucunda durmakta, okuduğun romanın, içinde ki ayracın.
Yastığında bir tel saçın kalmış ve bana bıraktığın ömür boyu acın
İlhan Keskin
09.01.2016
Kayıt Tarihi : 4.2.2016 01:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!