Yastığımla Hasbihal Şiiri - Cem Bektaş

Herşeyden sıyrıldım,
Korkularımdan bile.
Ayrıca duyarsızlaştım...
Yaşamın sunduğu tüm sürprizlere,
Ve tüm gizemli bilmecelere karşı.
Sanırım artık başımı bile kaşıyacak kadar
Vaktim olacak.
Hem üzüntüden beyazlamak zorunda kalmayacak,
Saçlarım.
Zaten iki tel saça sahip bu baş,
Biri siyah, biri beyaz, beşiktaş.

Artık vapur beklemek falan da yok,
O beklesin beni.
Ne de olsa sırtım pek, karnım tok.
Yediğim de öyle çok bir şey değil hani,
Az kuru, az pilav, az da revani.

Gözümü kapadığımda uyuyabilir artık,
Ne derdim var uyumadan düşüneceğim,
Ne de ille bir şey düşüneceğim diye bir derdim.
Biliyor musun?
Niye bunları seninle paylaşıyorum ey yastık?
Çünkü sen yabancı değilsin,
Ve bu cesedi bir gün senin koynuna bırakacağım,
Maksat yabancıya gitmesin.