Epey uzak yıldızda
epey uzak yıldızda
ben sapsarı uyudum
Kim değer bana? Kim-
sevinç olur? .. Kendi-
yastığım! .. Ürkütür.
Ey benim, benden-
derin toprağım!
Ört beni, kurdumla-
böceğim üşür.
Ben ölürken, ey hırkam!
Avluya köz düşer.
Göğsüm kadar söz eder.
Gümüş olur.
Kayıt Tarihi : 2.9.2002 04:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sina Akyol](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/02/yastigim-yorganim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!