Yastığım 1 Şiiri - Erdem Gümüş 2

YASTIĞIM 1

Yine akşam oldu bastı karanlık
Serde efkarımı izler yastığım.
Nice sırlarıma yastı yarenlik
Aşikâr eylemez, gizler yastığım.

Anılar tavana bir bir asılır,
Kapanmaz gözlerim kirpik kasılır.
Kurt düşmüş yarama tuzlar basılır,
Tenimle beraber sızlar yastığım.

Asidir mevsimim her günüm hazan
Dökülür yüzüne gözyaşım bazan
Tüylerin kalemim hüznümü yazan
Yatağımda yanan közler yastığım.

Kah ağlayıp kah yüzüne güldüler
Çift yastık kocayıp ayrı öldüler
Adın "küstüm" koyup seni böldüler
Vuslatı visali gözler yastığım.

Nice başlar konar ehil alimden
Çok hayali taşır sevda halimden
Şikayeti yoktur hiçbir zalimden
Usanmadı senden yüzler yastığım.

Ara sıra yerli yersiz küstüğüm,
Nakışına buğu gözden kustuğum.
Yar zannedip ninnisine sustuğum,
Bütün dertlerimi düzler yastığım.

An ölüm anı, vakit hep şimdi
Yastık beni kabre götüren kimdi?
Kul Figani göçtü yunmadı çimdi
Sağ yana yatırın, özler yastığım

KUL FİGANİ (Erdem GÜMÜŞ)
İzmit
28 Ağustos 2013