suskunluğun pişmanlığına kapıldık
bir sözcük dahi kurtaramadan yıkıldık
artık dönüşü olmayacak bir öykünün içindeyiz
şimdi yaz desen ne yazar, yastayız
sonra
'ölen öldü, kalan sağlar bizimdir' dendi ya
işte o kalanlar da öldü
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
"Kalanlar da öldü!"
Bu kadarına kim dayanabilir ki?
Depremden kurtulan,
"İhmalden",
Ondan kurtulan, "tepkiden!"
Tebrikler anlamlı şiire,
İbrahim Kardeşim.....
Bundan sonra da çocuk- genç- yaşlı, eceli dışında ölümler olmasın. Mutlu, huzurlu bir yaşamı hak ediyor benim insanım. Duyarlı yüreğin var olsun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta