Yassıbağ Köyü
Bir köy vardı...
Bir zamanlar....
Ben doğmuştum...
O köyde...
Yıl 1954....
Mevsim Sonbahar...
Aylardan 10 Eylül...
Günlerden Cuma.....
Bir gece yarısı...
Ay çıkmış...
Yıldızlar cıvıl cıvıl.....
Köyümün adı...
Yassıbağ...
Çok şirin..
Küçük 40 haneli..
Her şeyden mahrum..
Medeniyetten uzak..
Ama gerçek olan şey...
İnsanlık vardı...
Sevgi vardı...
Saygı vardı..
Yardımlaşma vardı...
Bu köyde....
Ne su vardı...
Ne de elektirik..
Ne televizyon...
Ne buzdolabı..
Ne çamaşır makinesi
Ne araba...
Ne sağlık ocağı...
Ne okulu...
Ne de bakkalı vardı...
Yolları topraktı..
Köyün ortasında...
Kocaman bir dut ağacı.....
Onun gölgesinde bir çeşme..
Köylü buradan...
Bakır helkelerini doldurup....
Evine su götürürdü..
Düğünler bir başka olur...
Bayramlar bir başka kutlanırdı..
Ve...
Şimdi...3-5 sene oldu.....
Medeniyet geldi...
Korktuğum başıma geldi..
İnsanlık bitti...
Medeniyetin girdiği...
Her yerde olduğu gibi...
Mersin-12.12.2008-Bilal Geniş
Bilal GenişKayıt Tarihi : 12.12.2008 15:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!