Yaşlıysa insan Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

&&

İniştir yokuştur demeden gittim
Nihayet yolumun geldim sonuna
Gençliği gençlere devrettim geldim
Sonunda çekildim ben bir kenara

&&

Burada rahatım kalkmam yerimden
Konuşma öğütse almam kimseden
Memnunum burada şimdi halimden
Girmesin hiç kimse benim aklıma

&&

Rahatım yerinde şükür Allah’a
Müderem yok benim dosta düşmana
Gelirse birkaç dost gelsin yanıma
Anlardır halimden şu ben ağlarken

&&

Derler’ de konuşma, ileri geri
Oysa ben bilirim, durduğum yeri
Kalmamış kimsede, yaşlıya sevgi
Derler ki çocuklar değişti zaman.

&&

Kul yüksel diyor ki sızlıyor içim
Yaşlanmak değildir şu benim derdim
Görmedim böyle şey bu güne geldim
Maskara olurmuş, yaşlıysa insan.

10 Eyl. 18
Ahmet Yüksel Şanlı er