Yaslıyorum Başımı Şiiri - Orhan Hatıl

bu park ben gelince sessizleşir

ortadan ikiye bölerim
usulca çimenlerini

ondanmıdır bu sızı
felaket ülkelerimin başıma kondurduğunu göremem

yıldızlarda kayıp
sokak lambalarıyla idare ediyorum
çok sevdiğim ve sevmek istediğim kızı unutuyorum

olmaz , söylediğim kuralsız cümlelerde yaşayamam
bu park ben gelince sesizleşir
güvercinler ekmek kırıntılarını bile bırakmış
ben halen kolej çevresinde

gece ileri zamanlarda
sanıların içimdeki yurdunda yaşıyorum

yaslıyorum başımı
bir yer bulamadığım ruhuma