Karşı kaldırımda bir fotoğraf görüyorum
İki büklüm insan iskeletleri!
Bir an tüm acımsı duygular
örseleniyor masanın etrafında
Yüzüm çizgi çizgi...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hatırlar sarmış dört bir yanımı, baktığım her yerde izin duruyor.
Anımsamalar.
Varol
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta