Yaşlılık Şiiri - Nuh Ali Berk

İnsan yaşlılığı farkeder amma
Bastonu yoldaşı olduğu zaman
Oglan uşak gelmez hayata küser
Yalınız başına kaldığı zaman
*
Güzel bir nesihat altına eştir
Hayat yollarında aydır güneştir
Geçmişi hatırlar darbe yemiştir
Bazen acı acı güldüğü zaman
*
Akıllı insanlar dersini alır
Arayan ilmide bilmide bulur
O kişi pir olur o bilgin olur
Hayattan dersini aldığı zaman
*
Bazı şeyler varki sığmıyor gize
Açıktan gelirde görnmez göze
Ah ulan diyerek başlar lar söze
Geçmişi düşünüp daldığı zaman
*
Hastalıklar hep ortaya çıkarmış
O an imsan tatlı candan bıkarmış
Nem duvarı gam insanı yakarmış
Dert küpü derdinen dolduğu zaman
*
Bir laf söyler iken özer dururlar
Azıcık bir şeye kızar dururlar
Hastane hastane gezer dururlar
Hastalıklar gelip bulduğu zaman
*
Leblebi misali yutulur haplar
İçini bir korku endişe kapalar
Doğru olmaz şaşar bütün hesaplar
Kargayı kılavuz bildiği zaman
*
Bakınca bellidir gizlenmez hâli
İnsan hayatı bir ipliğe bağlı
Bir telaşa düşer hep insanoğlu
Yaçlılık kapıyı çaldığı zaman
*
Kimi bunak olur kimisi ulu
Canı istemezse yedirmez balı
Hiç hazırım demez bir Allah kulu
Azrail selamla geldiği zaman
*
Elde tesbih dilde dua ederler
Kul Hızırım dostlar tek tek giderler
En son MUSALLA da vedâ ederler
Vâde yetip bir gün öldüğü zaman
Vâde yetip bir gün öldüğü zaman
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)